خدمات با کالاهای اختصاصی (شخصی)، که در این صورت خدماتی در ارتباط با محصولات با مالکیت سازمان صورت می گیرد.
خدمات بدون کالا، شامل خدماتی است که در آنها به هیچ عنوان از کالا استفاده نمی گردد. این طبقه از خدمات شامل خدمات شخصی است که فروخته می شود. در صنعت ورزش برای این نوع محصولات می توان مثال هایی شامل کلاس های آموزشی رشته های مختلف ورزشی و یا کمک گرفتن از مشاوران متخصص ورزشی در ارتباط با برنامه ریزی، مدیریت و یا بازاریابی ورزش برای مؤسسه یا سازمان مربوطه. محصولات تجاری در صنعت ورزش شامل محصولاتی می شود که هم برای کسب وکارهای ورزشی در جهت استفاده در تولید محصولات ورزشی و هم برای فروش مجدد توسط موسسات ورزشی مورد استفاده قرار می گیرد. ورزش فرعیاتی را شامل می شود که از آن جمله می توان به امکانات ورزشی، سهامداران و شرکاء و مواردی از قبیل مربیان و مسئولان ورزشی اشاره کرد. مدیران می بایست با توجه به منابع مورد انتظار مشتریان ورزشی و نیز کیفیت ارائه شده از سوی رقبا، ویژگی های اصلی محصول و نیز مجموعه عناصر اضافی خدمات که آنرا احاطه می کنند را انتخاب نمایند(۴۷).
کالای ورزشی
در صنعت ورزش، نمونه هایی از محصولات مادی شامل کالاهایی ازقبیل کفش های ورزشی، راکت تنیس، یادبود ها، توپ های گلف و بوردهای اسکیت است. همچنین کالاهایی وجود دارند که منحصرا در ورزش مورد استفاده قرار نمی گیرند، اما می توانند در ورزش استفاده شوند و یاهمین طور می توان به عنوان بخشی از تجارب ورزشی مورد استفاده قرار گیرند. این کالاها اقلامی نظیر عینک های آفتابی، کلاه، تیشرت، ساعت، کیف های ورزشی، لباس، کرم های ضدآفتاب هستند که همگی از نوع کالاهای قابل لمس هستند(۴۵).
خدمات ورزشی
از سوی دیگر خدمات ورزشی قرار دارند که ملموس نیستند. مشتریان خدمات ورزشی فواید این خدمات را به صورت غیر قابل لمس دریافت می کنند. به طور مثال، خدمات ورزشی به شکل فرصت شرکت در فعالیت های آمادگی جسمانی و ورزش تفریحی یا سرگرمی هایی که به صورت زنده یا از طریق مسابقات زنده یا پخش تلویزیونی قابل دستیابی است و یا امکان شرکت در دوره های مربیگری ارائه می شوند. این خدمات کالاهای مادی قابل خریداری یا جابجایی نیستند. قابلیت ذخیره شدن ندارند و همانطور که قبلا اشاره شد خدمات ویژگی هایی از قبیل ناملموس بودن، نامتجانس بودن( تغییر پذیری)، فناپذیری برون داده و همزمانی تولید و مصرف را دارا می باشند(۲۲).
بازاریابی ورزشی
به اعتقاد لویس و اینزلر[۲۹] (۱۹۸۵)، بازاریابی ورزشی عبارت است از استفاده از متغیر های بازاریابی در جهت ارتباط میان منافع مصرف کنندگان محصولات و خدمات ورزشی و حمایت کنندگان سازمان های ورزشی، پارخوز[۳۰] (۲۰۰۱)، بازاریابی ورزشی را پیش بینی، مدیریت و تامین نیاز ها و خواسته های مشتریان از طریق به کارگیری و اجرای اصول بازاریابی می داند(۴۱). به عقیده پیتس و استاتلر[۳۱] (۲۰۰۲) ، بازاریابی ورزشی فرایند طراحی و اجرای فعالیت هایی برای محصولات، قیمت، ترویج، مکان و توزیع خدمات یا محصولات ورزشی برای برآورده کردن نیازهای مورد نظر مشتریان و دستیابی به اهداف سازمان های ورزشی است. بازاریابی ورزشی بخش پیچیده و پویای هر مؤسسه بازرگانی ورزشی است. مؤسسات بازرگانی ورزشی، مادامی که به امر فروش کالاهای ورزشی می پردازند به کار تبلیغات مبادرت می ورزند. یکی از پیچیده ترین و مهم ترین وظایف سازمان های ورزشی و شرکت های ورزشی آن است که از طریق تلاش های بازاریابی خود فرآورده ها را تبلیغ و آنها را به خریدارن بفروشند تا در کارشان کامیاب شوند(۴۹). بازاریابی ورزشی به عنوان فعالیتی سازمانی بر مشتریان متمرکز می شود و به دنبال برخورد مناسب سازمان با تمایلات مشتریان و انطباق ساختار برنامه های بازاریابی بر آن هاست. سازمان ورزشی مشتریانش را با برخی از کالا ها مثل سرگرمی، تفریح، آمادگی جسمانی، و امثال آن به دست می آورد. در مقابل، مشتریان با ارزش هایی مثل پول، وقت و انرژی کالاهای سازمان ورزشی را به دست می آورند. در واقع بازاریابی ورزشی دربرگیرنده تمام فعالیت هایی است که امکان تامین نیاز ها و خواسته های مصرف کنندگان و متقاضیان ورزش را در فرایند مبادله ممکن می سازد. این مفهوم در برگیرنده خدمات و کالاهای ورزشی و نیز کالاهای غیرورزشی است که از طریق کاربرد تبلیغات ورزش به آن ارتباط می یابند(۳۱).
بازاریابی ورزشی را می توان از دو بعد بررسی کرد :
۱) بازاریابی ورزش[۳۲] برای کالا و خدمات ورزشی
۲) بازاریابی از طریق ورزش[۳۳] برای کالا و خدمات غیر ورزشی
تفاوت بازاریابی ورزشی و بازاریابی از طریق ورزش
بازاریابی ورزشی در برگیرنده تمام فعالیتهائی است که برای ارضای نیازها و خواستههای فرایند مبادله، طراحی شدهاند. علم بازاریابی ورزشی، همانند خود بازاریابی از علوم دیگری چون علم اقتصاد، جامعهشناسی، روانشناسی، ارتباطات و حقوق مدد میجوید. باید بین بازاریابی ورزشی و بازاریابی از طریق ورزش تمایز قائل شد. بازاریابی ورزشی، هنگامی روی میدهد که سازمانی ورزشی درصدد ترویج محصولات و خدماتش باشد، مثل یک باشگاه که برای فروش بلیط مسابقه مربوط به تیمش در روزنامه آگهی می دهد. اما بازاریابی از طریق ورزش، زمانی است که سازمانی غیر ورزشی، درصدد بهرهگیری از ورزش به عنوان ابزار فروش محصولاتش باشد، مثل یک شرکت تولید کننده نوشابه که نام تجاری محصولاتش را طی یک رویداد ورزشی تبلیغ میکند(۵۰).
در بعد نخست بازاریابان ورزش از اصول و فرایند های بازاریابی به تامین نیازهای گروه و بازار هدف یعنی مصرف کنندگان ورزش اعم از شرکت کنندگان، تماشاگران و یا استفاده کنندگان تجهیزات و لوازم ورزشی می پردازند. در بعد دوم به کار بردن ورزش به عنوان یک ابزار تبلیغاتی یا خط مشی حمایت مالی برای شرکت هایی که به بازاریابی مشتری و نیز تولیدات صنعتی می پردازند استفاده می شود(۳۲).
بازاریابی در صنعت ورزش
صنعت ورزش بازاری است که در آن محصولات ورزشی به خریداران آن که خواهان کالای ورزشی، خدمات ورزشی، سلامت و تندرستی، تفریحات سالم یا اوقات فراغت مرتبط با ورزش میباشند عرضه گشته و ممکن است شامل فعالیتها، کالاها، خدمات، افراد، مکانها یا عقاید باشد(۳۹).
واژه بازاریابی ورزشی برای نخستین بار در آمریکا و در سال ۱۹۸۷ مورد استفاده قرار گرفت(۶). محققین تعاریف مختلفی از بازاریابی ورزشی ارائه کردهاند که به چند نمونه از آن ها اشاره میشود.
به عقیده پیتز و استاتلر[۳۴] (۲۰۰۲) بازاریابی ورزشی، فرایند طراحی و اجرای فعالیتهایی برای محصولات، قیمت، ترویج، بهبود، مکان و توزیع خدمات یا محصولات ورزشی برای برآورده کردن نیازهای مورد نظر مشتریان و دستیابی به اهداف سازمانهای ورزشی است(۵۱).
جدول (۲-۱): ویژگیهای منحصر به فرد ورزش (ساعت چیان،۱۳۹۰)
بازار | سازمانهای ورزشی به طور هم زمان با هم رقابت و همکاری میکنند. مشتریان ورزشی خود را متخصص به حساب میآورند. افت و خیز گسترده در نیازهای مشتریان (نیازهای روزانه، هفتگی و فصلی با هم متفاوت هستند). |
محصول | غیر قابل پیش بینی بودن، ناملموس بودن، در یک زمان تولید و مصرف میشود، فساد سریع (باید پیش فروش شوند) ، ذهنی بودن (وابسته بودن به فرد) ، وابستگی عاطفی، مصرف جمعی (به وسیله تسهیلات اجتماعی تحت تأثیر قرار میگیرد)، بازاریابان ورزشی روی آن کنترل ندارند. |
قیمت | قیمت گذاری بر اساس روشهای متداول مشکل است. درصد کمی از پول صرف شده توسط مشتریان به سازمانهای ورزشی میرسد. بیشتر درآمد حاصل شده از طریق ملحقات، تلویزیون و … (درآمدهای غیر مستقیم) میباشد. |
ترویج | پوشش رسانهای گسترده. سایر تجارتها خواهان ارتباط با ورزش هستند. |
مکان- توزیع | در یک مکان تولید و مصرف میشود. فضای موجود بر لذت بردن از آن تأثیر میگذارد. بازاریابان ورزشی باید تلاششان را به تلویزیون، سایر رسانهها و بلیطها متمرکز کنند. |
آخرین نظرات