TCA j,t = α۰ + α ۱ CFO j,t-1 +α۲ CFO j,t +α۳ CFO j,t+1 +α۴ Δ REV j,t + α۵ PPE j,t +ξ j,t
بر اساس مدل ارقام تعهدی دیچاو و دیچو سود عملیاتی برابر است با جریانهای نقدی و ارقام تعهدی . درجه ی ثبات در رابطه ی بین جریانهای نقد و اقلام تعهدی کیفیت اقلام تعهدی را بررسی میکند . لذا در این رابطه برای ارزیابی کیفیت گزارشگری مالی (کبفیت اقلام تعهدی ) از جایگذاری رقم حاصله بابت اقلام تعهدی شرکت در مدل فرانسیس و همکاران و محاسبه ی پسماند حاصل استفاده می شود . معیار اندازه گیری خطای برآورد در فرایند تعهدی بر اساس مدل مذکور نوسان پذیری (انحراف معیار ) پس مانده های حاصل از رگرسیون مذکور طی بازه ی زمانی مشخصی است .به لحاظ منطقی از آنجا که ξ نشانگر خطای براورد اقلام تعهدی نسبت به جریانهای نقدی است نوسان پذیری بالاتر رابطه ی بین سود و جریانهای نقدی کیفیت پایین تر اقلام تعهدی را نشان میدهد زیرا منظور کردن اقلام تعهدی در سود موجب کاهش کیفیت سود می شود .
۲)از نظر بیدل و هیلاری و وردی کیفیت گزارشگری توان صورتهای مالی در انتقال اطلاعات عملیات شرکت و به طور خاص پیشبینی جریانهای نقدی مورد انتظار آن به سرمایه گذاران تعریف شده است . همان طور که در مفاهیم گزارشگری مالی استانداردهای حسابداری ایران اشاره شده است : اتخاذ تصمیمات اقتصادی توسط استفاده کنندگان صورتهای مالی مستلزم ارزیابی توان واحد تجاری جهت ایجاد وجه نقد و زمان و قطعیت ایجاد آن است . این توان در نهایت تعیین کننده ی ظرفیت واحد تجاری جهت انجام پرداختهایی از قبیل پرداخت حقوق و مزایا به کارکنان پرداخت به تامین کنندگان کالا و خدمات پرداخت مخارج مالی انجام سرمایه گذاری بازپرداخت تسهیلات دریافتی و توزیع سود بین صاحبان سرمایه است . ارزیابی توان ایجاد وجه نقد از طریق تمرکز بر وضعیت مالی عملکرد مالی و جریانهای نقدی واحد تجاری و استفاده از آن ها در پیشبینی جریانهای نقدی مورد انتظار و سنجش انعطاف پذیری مالی تسهیل میگردد . بعلاوه جریانهای نقدی عنصر کلیدی در مورد بودجه بندی سرمایه ای است . بر مبنای این نظر که اقلام تعهدی ارزش اطلاعاتی سود را با کاهش اثرات نوسانات ناپایدار در جریان های نقدی بهبود می بخشد . کیفیت اقلام تعهدی سرمایه در گردش را می توان به عنوان جانشین کیفیت گزارشگری مالی در نظر گرفت .مدل زیر ارزیابی کیفیت گزارشگری مالی را بر اساس کیفیت اقلام تعهدی نشان میدهد که این مدل توسط امسی نیکلز ارائه شده است .
رابطه (۲-۷)
ACC = α +β۱ CFO t-1 +β۲ CFO t + β۳ CFO t + β۴ ΔS t + β۵ FA t +ξ ACC
مبنای نظری این مدل بر این نکته استوار است که اقلام تعهدی سرمایه در گردش باید با جریانهای نقدی دوره قبل و جاری و بعد توضیح داده شوند . مقادیر خطای حاصل از رگرسیون اقلام تعهدی به سه متغیر جریانهای نقدی گذشته – حال و آینده بدین معنا است که اقلام تعهدی به شناسایی جریانهای نقدی نامرتبط است . بنابرین هر چه قدر مطلق خطای حاصل از این مدل کمتر باشد کیفیت اقلام تعهدی و در نتیجه کیفیت گزارشگری مالی بالاتر خواهد بود . چون مقادیر خطاها شاخصی برای محاسبه عدم کیفیت گزارشگری مالی فراهم می آورد بدیهی است که می توان با ضرب نمودن مقادیر مثبت خطاها در منفی یک از آن به عنوان شاخصی برای محاسبه ی کیفیت گزارشگری مالی استفاده نمود . به بیان دیگر قرینه ی اندازه ی مقادیر خطای بزرگتر (کوچکتر) کیفیت گزارشگری مالی بیشتر(کمتر) را منعکس میکند . ممکن است عدم توضیح دهندگی اقلام تعهدی توسط جریانهای نقدی سه سال متوالی پیش گفته ناشی از نوع ساختار اقتصادی واحد تجاری و نوع فعالیت واحد تجاری باشد . بنابرین ممکن است مقادیر خطا برای یک شرکت زیاد باشد اما گزارشهای مالی به صورت باثبات آن ها را گزارش کند . به عبارت دیگر ممکن است مقادیر خطای بالا اما نوسانات حاصل از گزارشگری آن کم باشد . همچنین می توان انحراف معیار استاندارد مقادیر خطا ضربدر منفی یک را به عنوان سطح کیفیت گزارشگری تعریف نمود . بدین معنا که هرچه انحراف معیار استاندارد مقادیر خطا ضربدر منفی یک بزرگتر(کوچکتر) باشد سطح کیفیت گزارشگری مالی بیشتر(کمتر) تلقی میگردد . همچنین در این مدل برای افزایش دقت بجای کل اقلام تعهدی از اقلام تعهدی مربوط به سرمایه در گردش و به جای کل جریانهای نقدی از جریانهای نقدی عملیاتی واحد تجاری استفاده شده است.
۳)چنانچه بخواهیم مدل تعدیل شده ی فرانسیس و همکاران را بدون تفکیک اقلام تعهدی در ارزیابی کیفیت گزارشگری مالی در نظر بگیریم مدل زیر به دست میآید :
رابطه (۲-۸)
TCA I,t = α۰ + α۱ CFITD I,t-1 + α۲ CFITD I,t + α۳ CFITD I,t+1 +α۴ΔREV I,t +α۵ PPE I,t +V I,t
TCA I,t = ΔCA I,t – ΔCL I,t – ΔCASH I,t + ΔSTDEBT I,t
CFITD I,t = IBEX I,t – TCA I,t + DEPN I,t
ΔCA I,t =تغییرات در داراییهای جاری شرکتi در سال t
ΔCL I,t = تغییرات در بدهی های جاری شرکت iدرسال t
ΔCASH i,t = تغییرات در وجه نقد عملیاتی شرکت iدرسال t
ΔSTDEBT I,t = تغییر درحصه جاری بدهی های بلند مدت شرکت iدر سال t
CFITD I,t = جریان وجوه نقد ناشی از عملیات شرکت iدر سال t
IBEX I,t = سود خالص قبل از اقلام غیر مترقبه شرکت iدرسال t
DEPN I,t = مجموع هزینه ی استهلاک شرکت iدر سال t
CFITD I, t-1 = جریان وجوه نقد ناشی از عملیات شرکت iدر سال t
CFITD I , t+1 = جریان وجوه نقد ناشی از عملیات شرکت iدر سال t
ΔREV I,t = تغییرات فروش شرکت iدر سال t
PPE I,t =ارزش ناخالص داراییهای ثابت شرکت iدرسال t
۴) در بسیاری از تحقیق ها دقت اطلاعات مالی در پیشبینی جریانهای نقدی آتی به عنوان کیفیت اطلاعات حسابداری در نظر گرفته شده است . بدین ترتیب هرچه قدر دقت اطلاعات حسابداری در پیشبینی جریان وجوه نقد آتی بیشتر باشد می توان نتیجه گرفت که کیفیت اطلاعات حسابداری نیز بیشتر است در نتیجه پس مانده ی معادله ی رگرسیون پیشبینی جریان نقد آتی را می توان به عنوان خطای پیشبینی در نظر گرفت که با دقت اطلاعات حسابداری و کیفیت اطلاعات حسابداری رابطه ای معکوس دارد یعنی هرچه قدر خطای پیشبینی بیشتر باشد می توان نتیجه گرفت که دقت اطلاعات حسابداری و نهایتاً کیفیت اطلاعات حسابداری کمتر است و در حالتی معکوس اگر خطای پیشبینی معادله ی رگرسیون کمتر باشد دقت اطلاعات حسابداری و کیفیت اطلاعات حسابداری بالاتر است به هر حال برای این کار پیشبینی کمتر از واقع یا بیش از واقع مهم نیست بلکه پراکندگی کمتر نسبت به واقعیت معرف دقت بیشتر است در نتیجه در این رابطه قدر مطلق خطای پیشبینی ( پس مانده ی معادله ی رگرسیون ) مد نظر قرار میگیرد و مثبت یا منفی بودن آن مهم نیست . این رابطه را می توان به شرح زیر تشریح نمود :
رابطه (۲-۹)
CFO i , t = α۰ + β۱CFO i , t+ β۲ Δ ARi,t + β۳ Δ INVi,t + β۴ Δ APi,t + β۵ DEPRi,t
+ β۶OTHER i , t + ε i , t+1
OTHER = OP – (CFO + ΔAR +ΔINV + ΔAP + DEPR)
در این روابط :
CFO : جریان نقدی حاصل از عملیات ΔAR: تغییر در حسابهای دریافتنی
ΔINV: تغییر در موجودیها ΔAP: تغییر در حسابهای پرداختنی
و بدهی معوق
DEPR: هزینه استهلاک داراییهای مشهود و نامشهود OTHER: خالص سایر اقلام تعهدی
OP: سود عملیاتی ε: مقدار خطا پیشبینی اطلاعات
آخرین نظرات