“>
– فیروزآبادی (۱۳۸۷) به بررسی اثربخشی آموزش خودگویهای درونی مثبت برافزایش میزان باورهای خودکارآمدیعمومی زنان را برروی زنان متأهل مراجعه کننده به مرکزآموزش خانواده کمیته امدادغرب تهران انجام داد ونتیجه پژوهش نشان داد که آموزش خودگوئیهای مثبت درافزایش باورهای خودکارآمدی عمومی زنان مورد نظر مؤثر بوده است .
– کونایی (۱۳۸۶) تحقیقی با عنوان بررسی اثر بخشی مهارت‌های زندگی بر اساس برنامه بهداشت جهانی ((WHO بر میزان خودکارآمدی عمومی دختران بی سرپرست مرکز شبانه روزی بهزیستی استان تهران انجام داد . نتایج نشان داد که آموزش هر سه سطح مهارت‌های زندگی (مهارت‌های مقابله ای ، تصمیم گیری و ارتباطی ) موجب افزایش خودکارآمدی عمومی دختران بی سرپرست گردید.
– میرسمیعی (۱۳۸۵) تحقیقی با عنوان بررسی رابطه بین خودکارآمدی ، حمایت اجتماعی و اضطراب امتحان با سلامت روان دانشجویان دانشگاه علٌامه طباطبایی انجام داد . نتایج پژوهش نشان داد که خودکارآمدی و حمایت اجتماعی در ارتقاء سلامت روانی مؤثر بوده و اضطراب امتحان سلامت روانی را کاهش می‌دهد .
– مژده (۱۳۸۲) به مقایسه باورهای خودکارآمدی دانش آموزان پسر شاخه های نظری، فنی و حرفه ای و کارودانش سنندج پرداخت. نتایج نشان داد که هیچ گونه رابطه معناداری بین هوش و باورهای خودکارآمدی وجود ندارد و همچنین باورهای خودکارآمدی دانش اموزان رشته ریاضی فیزیک به طور معناداری از باورهای خودکارآمدی دانش آموزان رشته‌های علوم انسانی و تجربی بیشتر است و بین باورهای خودکارآمدی سایر رشته ها و شاخه‌ها رابطه معناداری مشاهده نشد.
– مجیدیان (۱۳۸۴) رابطه باورهای خودکارآمدی و سخت روئی با استرس مدیران مقطع متوسطه شهر سنندج را بررسی کرد. ایشان با پرسشنامه های باورهای خودکارآمدی ، زمینه یابی دیدگاه های شخصی (سخت روئی) و استرس شغلی مدیران اطلاعات لازم را از نمونه ۱۱۵ نفری از مدیران مرد و زن شهرستان سنندج جمع آوری کرده و نتیجه گیری کرده‌است که بین : – باورهای خودکارآمدی و استرس نتیجه معکوس وجود دارد .
– وقری (۱۳۷۹) پژوهشی به منظور بررسی نقش خودکارآمدی و سبک های مقابله با بحران در کنار آمدن با موقعیتهای فشارزای زندگی درزوجهای جوان دانشجوی دانشگاه های تهران بر روی ۱۹۶دانشجو که به طور تصادفی انتخاب شده بودند انجام داد و نتایج نشان داد که خودکارآمدی به عنوان صفت شخصیتی در موقعیتهای فشارزایی ازدواج نقش واسطه ای دارد و همچنین داشتن خودکارآمدی بالا سبب می شود که افراد در موقعیتهای فشارز از سبک مسئله مدار استفاده کنند و افراد با خودکارآمدی پایین از سبک هیجان مداری استفاده کنند.
– کروئی (۱۳۸۲) به بررسی رابطه بین خودکارآمدی عمومی و سلامت روان دانش آموزان پایه سوم شهرستان بابل در سال تحصیلی ۸۲-۸۱ پرداخت . نمونه پژوهشی وی شامل ۲۴۰ نفر دانش آموز پسر و دختر بود. نتایج نشان داد که بین خودکارآمدی عمومی و سلامت روان رابطه مثبت معنادار وجود دارد و بین خودکارآمدی عمومی و اختلال‌های روانی (نشانه های مرضی ) رابطه معکوس وجود دارد .
– آبنیکی (۱۳۸۵) در پژوهشی به بررسی رابطه سبک‌های یادگیری ، خودکارآمدی با شیوه های مقابله با فشار روانی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران پرداخت . آزمودنی‌ها ۳۰۰ دانشجوی دختر و پسر (۱۹۵دختر و ۱۰۵پسر) مقطع کارشناسی دانشگاه علوم پزشکی ایران . نتایج تحلیل نشان داد بین سبک‌های یادگیری و شیوه های مقابله با فشار روانی رابطه معناداری وجود ندارد و بین سبک‌های یادگیری و خودکارآمدی نیز رابطه وجود ندارد در حالی که بین خودکارآمدی و سبک‌های مقابله با فشار روانی رابطه معنادار وجود دارد .
– حمیدی پور(۱۳۷۷) در پژوهشی رابطه جو مدرسه را با کارآمدیی شخصی مشاورمدرسه در ۴۱ نفر از مشاوران مرد مدارس کرج مورد بررسی قرار داد . نتایج نشان داد که بین اتظارات نتیجه و حمایت مدیر همبستگی مثبت وجود دارد. همبستگی بین کارآمدی شخصی مشاور با حمایت کارکنان مثبت و معنائار بود.
– کندری (۱۳۸۶) به بررسی اثر بخشی مؤلفه های رویکرد کارخوف بر افزایش میزان خودکارآمدی در دانش آموزان دختر پایه اول تا سوم دبیرستان پرداخت . یافته های تحقیق او نشان داد که آموزش مؤلفه های رویکرد کارخوف بر افزایش خودکارآمدی دانش آموزان دختر مؤثر بوده است.
– امینی (۱۳۸۲) به بررسی نقش خودکارآمدی، خودتنظیمی وعزت نفس در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دبیرستان پایه سوم رشته علوم تجربی شهرستان شهرکرد پرداخت. نتایج نشان داد که هر سه متغیر رابطه مثبت با پیشرفت تحصیلی دارد. همچنین خودکارآمدی بالا موجب خودتنظیمی (راهبردهای شناختی و فرا شناختی ) می‌گردد و افرادی که خودکارآمدی بالایی دارند ، عزت نفس بالایی نیز دارند.
– حسن آبادی (۱۳۸۰) در پژوهشی باورهای معرفت شناختی و باورهای خودکارآمدی دانش آموزان و دانشجویان پسر و دختر شهر تهران را مورد بررسی قرار داد. نمونه پژوهشی شامل ۳۵۱ دانش آموز و دانشجوی پسر و دختر سال اول بود. برای تحلیل داده ها از روش های تحلیل عاملی ، تحلیل واریانس چند متغیری و تحلیل رگرسیون استفاده شد . نتایج نشان داد که باور با عینیت و قطعیت دانش آموزان از سال اول دبیرستان به سال اول دانشگاه کاهش می‌یابد. دخترها نیز توانایی ثابت اعتقاد کمتری دارند . ازسوی دیگر نتایج نشان داد افرادی که توانایی ثابت اعتقاد کمتری دارند ، دارای باورهای خودکارآمدی عمومی و تحصیلی قویتری هستند.
– عبدی نیا ( ۱۳۷۷) به پژوهشی به بررسی روابط خودکارآمدی ، جهت گیری هدف ، یادگیری خودگردان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان سوم راهنمایی شهر تهران پرداخت . نمونه پژوهشی ۱۶۰ نفر ( ۸۰ نفر دختر و ۸۰ نفر پسر) بود. یافته ها نشان دادند که با کنترل پیشرفت قبلی ، کارآمدی شخصی و هدف یادگیری پیش بین مستقل پیشرفت تحصیلی بود.
– صمدی (۱۳۸۶) با بررسی رابطه بین ادراک حمایت از سوی خانواده ، معلمان و دوستان و خودکارآمدی با پیشرفت تحصیلی نشان داد که بین خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی رابطه وجود دارد ، یعنی خودکارآمدی بالا باعث پیشرفت تحصیلی می شود.
فصل سوم:
روش اجرای پژوهش
جامعه آماری
حجم نمونه و شیوه نمونه گیری
روش و ابزار جمع آوری اطلاعات
پایایی و روایی تحقیق
متغیرهای پژوهش
شیوه اجرای پژوهش
روش پژوهش
جامعه آماری و ویژگی‌های آن:
جامعه آماری در این تحقیق شامل کلیه جانبازان مراجعه کننده به باشگاه ورزشی شهید مهرانی تهران در شش
ماه اول ۸۸ می‌باشد که به فراخوان ثبت نام دوره آموزشی افزایش باورهای خودکارآمدی پاسخ مثبت دادند.
نمونه آماری :
در این تحقیق نمونه عبارتند از ۲۴ نفر جانباز مرد که به فراخوان ما جواب مثبت دادند و حاضر به شرکت
درجلسات آموزشی شدند.
روش نمونه گیری تحقیق : نمونه در دسترس است . یعنی نمونه تحقیق همان افرادی هستند که به
فراخوان جواب مثبت دادند وحاضر به شرکت در پیش آزمون شدند. برای گردآوری داده ها ابتدا از ۲۴ نفر
“
آخرین نظرات