شکل۱-۹- جنس Larinus با بدن تخم مرغی شکل
شکل۱-۱۰- جنس Lixus با بدن کشیده و سیلندری

۱-۵- سرخرطومی­های Larinus در مناطق مختلف ایران و جهان
فون سرخرطومی‌های Curculionidae در روسیه (لگالو^[۳۷]،۲۰۱۰)، ایتالیا (کولونلی و اوسلا^[۳۸]، ۲۰۰۹)، رومانی (گوسا و بلاگا^[۳۹]، ۲۰۰۶)، صربیا (پسیک و همکاران^[۴۰]، ۲۰۰۵)، ترکیه (گولتکین، ۲۰۱۰) و ایران (قهاری، ۲۰۰۹، مدرس اول و حسین­پور، ۲۰۱۰ و لگالو و همکاران، ۲۰۱۰) مطالعه شده است. فون سرخرطومی‌های ایران به‌ویژه در منطقه ارسباران زیاد مطالعه شده است (مدرس اول و همکاران، ۱۳۷۶؛ قهاری، ۲۰۰۹). قهاری (۲۰۰۹) با مطالعه فون سرخرطومی‌های جنگل‌های ارسباران و مناطق مجاور ۲۶ گونه سرخرطومی متعلق به ۷ جنس را شناسایی و گزارش کرد. اغلب گونه‌های شناسایی شده به جنس Larinus تعلق داشتند که گونه‌های شناسایی شده از این جنس در این منطقهL. centaurii (Olivier, 1807)، L. curtus Hochhnth, 1851، L. jaceae (Fabricius, 1775) وL. sturnus (Schaller, 1873) بودند. قهاری (۲۰۱۰) فون سرخرطومی‌های مزارع برنج ایران و چمنزارهای اطراف آن را بررسی کرد و در این مطالعه ۴۵ گونه از ۲۲ جنس را در مناطق مختلف ایران شناسایی و گزارش کرد. ایشان در این تحقیق پنج گونه از جنس Larinus به نام­های L. brevis (Herbst, 1795)،L. cynarae (Fabricius, 1787)، L. latus (Herbst, 1784)، L. rudicolis Petri, 1907 و L. ursus (Fabricius, 1792) را شناسایی و گزارش کردند. مدرس اول و حسین­پور (۲۰۱۰) فون سرخرطومی­های زیر­خانواده Lixinae را در خراسان جنوبی و خراسان رضوی بررسی کرده و ۲۷ گونه متعلق به ۱۵ جنس را شناسایی و گزارش کردند. سه گونه از این سرخرطومی­ها متعلق به جنس Larinus بودند که شامل L. latus، L. melificus Jekel, 1859 و L. sericatus Boheman, 1843 بودند. گوسا و بلاگا (۲۰۰۶) فون سرخرطومی‌های خانواده Curculionidae را در رومانی مطالعه کردند و ۹۳ گونه متعلق به ۴۲ جنس و ۳ قبیله و ۸ زیرخانواده را شناسایی و گزارش کردند. در این تحقیق پنج گونه Larinus به نام‌های L. beckeri Petri, 1907،L. turbinatus Gyllenhal, 1835، L. sturnus (Schaller, ۱۸۷۳)، L. planus (Fabricius, 1792) و L. obtusus Gyllenhal, 1835 شناسایی و گزارش شد. پسیک و همکاران (۲۰۰۵) فون سرخرطومی‌های بالاخانواده Curculionoidea صربیا را مطالعه کردند و ۸۴ گونه متعلق به ۴۷ جنس و ۳ قبیله و ۱۵ زیرخانواده و ۷ خانواده را شناسایی و گزارش کردند. اغلب گونه‌ها به خانواده Curculionidae متعلق بودند. در این تحقیق تنها یک گونه از جنس Larinus به نامL. latus شناسایی و گزارش شد. لگالو و همکاران (۲۰۱۰) تعداد ۴۳ گونه متعلق به جنس Larinus را از ایران به شرح زیر گزارش کرد:
Larinus aeruginosus Hochhuth, 1851
در ایران این گونه از استان‌های اصفهان، فارس، گلستان، کرمان، لرستان، مرکزی، سیستان و بلوچستان و تهران جمع‌ آوری و گزارش شده است. این گونه در جنوب غربی اروپا و آسیا پراکنش دارد. گیاهان میزبان این سرخرطومی عمدتا به دو جنس Salsola و Beta متعلق بودند (لگالو و همکاران، ۲۰۱۰).
Larinus arabicus Capiomont, 1874
در ایران این گونه از استان‌های فارس، گلستان، اصفهان، خراسان، خوزستان، مازندران، قم، سمنان، سیستان و بلوچستان، تهران و آذربایجان غربی جمع‌ آوری و گزارش شده است. در سطح دنیا این گونه در آسیا پراکنش دارد. گیاهان میزبان این سرخرطومی ناشناخته می‌باشند.
Larinus brevis (Herbst, 1795)
در ایران این گونه از استان‌ خوزستان جمع‌ آوری و گزارش شده است. در سطح دنیا این گونه در مناطق پاله‌آرکتیک پراکنش دارد. گیاهان میزبان این سرخرطومی متعلق به جنس Carlina می‌باشد (ترمیناسین، ۱۹۶۷).
Larinus chaldeus Petri, 1914
در ایران این گونه از استان‌ خراسان جمع‌ آوری و گزارش شده است. این گونه فقط در ایران پراکنش دارد. گیاهان میزبان این سرخرطومی ناشناخته می‌باشد.
Larinus cynariae (Fabricius, 1887)
در ایران این گونه از استان‌ گیلان جمع‌ آوری و گزارش شده است. در سطح دنیا این گونه در ایران، آفریقای شمالی و جنوب اروپا پراکنش دارد. گیاهان میزبان این سرخرطومی متعلق به جنس­های Cynara، Cirsium و Onopordun می‌باشد (ترمیناسین، ۱۹۶۷).
Larinus hedenborgi Boheman, 1845
در ایران این گونه از استان‌ مازندران جمع‌ آوری و گزارش شده است. در سطح دنیا این گونه در آسیا پراکنش دارد. گیاهان میزبان این سرخرطومی ناشناخته می‌باشد.
Larinus humeralis Petri, 1907
این گونه فقط از ایران گزارش شده‌است. گیاهان میزبان این سرخرطومی ناشناخته می‌باشد.
Larinus inaequaticollis Caiomont, 1874
در ایران این گونه از استان‌های‌ لرستان، تهران و آذربایجان غربی جمع‌ آوری و گزارش شده است. در سطح دنیا این گونه در ایران، جنوب شرق اروپا و قزاقستان پراکنش دارد. گیاهان میزبان این سرخرطومی به جنس Echionps (شکرتیغال) تعلق دارند (ترمیناسین، ۱۹۶۷).
Larinus iranesis Voss, 1937
در ایران این گونه از استان‌های‌ اردبیل، همدان، کرمان، خراسان، کردستان و آذربایجان غربی جمع‌ آوری و گزارش شده است. گیاهان میزبان این سرخرطومی ناشناخته می‌باشد.
Larinus. sp. pr. iranesis Voss, 1937
در ایران این گونه از استان تهران جمع‌ آوری و گزارش شده است. در سطح دنیا این گونه تنها در ایران پراکنش دارد. گیاهان میزبان این سرخرطومی ناشناخته می‌باشد.
Larinus latus (Herbst, 1784)
در ایران این گونه از استان‌های اردبیل، بوشهر، آذربایجان شرقی، فارس، قزوین، کرمانشاه، کردستان، گلستان، گیلان، همدان، هرمزگان، اصفهان، کرمان، لرستان، مازندران، قم، تهران و آذربایجان غربی جمع‌ آوری و گزارش شده است. در سطح دنیا این گونه در جنوب اروپا و آسیا پراکنش دارد. گیاهان میزبان این سرخرطومی متعلق به جنس­ Onopordun، Carduus و Cynara می‌باشند (ترمیناسین، ۱۹۶۷).
Larinus mellificus Jekel, 1859
در ایران این گونه از استان‌های کرمان، ایلام، خراسان، سیستان و بلوچستان و تهران جمع‌ آوری و گزارش شده است. در سطح دنیا این گونه در آسیا پراکنش دارد. گیاهان میزبان این سرخرطومی متعلق به جنس Cotoneaster می‌باشند (لگالو و همکاران، ۲۰۱۰).
Larinus onopordi (Fabricius, 1787)
در ایران این گونه از استان‌های اردبیل، بوشهر، آذربایجان شرقی، فارس، گیلان، اصفهان، کرمانشاه، خراسان، کهکیلویه و بویراحمد، خوزستان، لرستان، مرکزی، مازندران، قم، سمنان، تهران و آذربایجان غربی جمع‌ آوری و گزارش شده است. در سطح دنیا این گونه در مناطق غربی پاله‌آرکتیک پراکنش دارد. گیاهان میزبان این سرخرطومی Onopordun (گل ستاره­ای) و Echinops (شکرتیغال) می‌باشند (ترمیناسین، ۱۹۶۷؛ لگالو و همکاران، ۲۰۱۰).
Larinus rudicolis Petri, 1906
در ایران این گونه از استان‌ گلستان جمع‌ آوری و گزارش شده است. در سطح دنیا این گونه در آفریقای شمالی و آسیا پراکنش دارد. گیاهان میزبان این سرخرطومی ناشناخته می‌باشند.
Larinus sibiricus Gyllenhal, 1836
در سطح دنیا این گونه در جنوب غربی اروپا، غرب سیبری، آسیای میانی و ایران پراکنش دارد. گیاهان میزبان این سرخرطومی ناشناخته می‌باشند.
Larinus ursus (Fabricius, 1792)
در ایران این گونه از استان‌ زنجان جمع‌ آوری و گزارش شده است. در سطح دنیا این گونه در مناطق پاله‌آرکتیک پراکنش دارد. گیاهان میزبان این سرخرطومی متعلق به جنس­ Carlina می‌باشند (ترمیناسین، ۱۹۶۷).
Larinus centaurea (Olivieri, 1789)
در ایران این گونه از استان‌‌های اردبیل، آذربایجان­شرقی، فارس، کرمانشاه، لرستان و تهران جمع‌ آوری و گزارش شده است. در سطح دنیا این گونه در مناطق مدیترانه و ایران پراکنش دارد. گیاهان میزبان این سرخرطومی متعلق به جنس­های Carthamus، Circium، Centaurea و Peganum می‌باشند (ترمیناسین، ۱۹۶۷؛ لگالو و همکاران، ۲۰۱۰).
Larinus grisescens Gyllenhal, 1836
در سطح دنیا این گونه در مناطق جنوب اروپا، آسیای صغیر و ایران پراکنش دارد. گیاهان میزبان این سرخرطومی ناشناخته می‌باشد.