آزمودنی به حالت طاقباز می خوابد در حالی که زانوها خم هستند و کف پاها روی زمین است. سپس در حالیکه بدون چرخش لگن، عمل تو دادن شکم را انجام می دهد لگن را از روی زمین بلند کرده وبدن را در یک وضعیت صاف نگه می دارد. (۳ نوبت و هر نوبت ۱۰ثانیه)

آزمودنی به صورت چمباتمه قرار می گیرد و همزمان دست وپای مخالف را بالا آورده و صاف نگه می دارد.(برای هر دست وپای مخالف ۳ نوبت و ۱۰تکرار)

آزمودنی ابتدا به حالت دمر می خوابد. سپس با تکیه بر آرنج ها و ساعد، تنه خود را از کمر بلند کرده و انقباض عضله عرضی شکم را (تو دادن شکم) انجام می دهد. در مرحله بعدی تنه ولگن را به آرامی همرا تو دادن شکم از زمین بلند می کند. (۳ نوبت و هر نوبت ۱۰ثانیه)
آ زمودنی در هفته هفتم و هشتم حرکات انقباض عضله عرضی شکم (در حالات طاقباز، دمر و پهلو) که در این چند هفته انجام داده است را به کمک توپ سوئیسی انجام می دهد.
منابع
Raschke V.,chaffin DB.,(1966)."Trunk and hip muscle recruitmcntin response to external, anterior tumbosacral shear and moment loads.”
Panjabiu M., Abumi K., Du ranceau J.,et al.(1989).” Spinal stability and intersegmental muscle forces: a biomechanical model".Spine; 14 : 194 – ۱۹۹ .
Clark MA.,Fater D.,Reuteman P.(2000).” Core (trunk) stabilization and its importance for closed kinetie chain rehabilitation",Orthop Phys Ther Clin North Am; 9 : 119 - 13 .
Brandon R.(2002)."Core stability training".peak perf, 165 : 8 – ۱۱ .
دانشمندی ، حسن.(۱۳۸۳) . حرکات اصلاحی، شناسایی و تجویز تمرین ها. انتشارات سمت. ص ۱۳ .
Bergk . (1989).” Balance and its measure in the eldery": A review.
Piegaro AD.(2003).” The Comparative Effects of Four-week Core stabilization & Balance – Training Programs in Semidynamic & Dynamic Balance". Masters Thesis, Morgantown WV: west Virginia university.
دستگاه اعصاب، ۱۳۸۳ زهرا مشتاق، تهران، سالمی، ص، ۳۲۶
لطافت کار ، خداداد . (۱۳۸۹). حرکات اصلاحی و درمانی ، انتشارات بامداد کتاب ص ۵۳ و ۵۴ و ۶۱-۲
Neuro rehabilitation for the physical therapist assistant. 1ed . slack in corporate 2006 p.198 – ۲۰۲۰
سسیل، مبانی طب داخلی. (۱۳۷۹)، ترجمه وفا طباطبائی، تهران ، اشتیاق ، ص ۱۲۴۱
سلطان زاده ، اکبر. (۱۳۸۹)، بیماری های مغز و اعصاب و عضلات، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ص ۴۰۸
قاسمی ،احسان. (۱۳۹۰). مقاله تأثیر تمرینات نورومسکولار بر تعادل بیماران ام اسی. پژوهش در علوم توانبخشی/سال ۷ / شماره ۲٫
Wollacott M,Shumway – Cook. A (1999).” Change in posture control across the life span: a system approach” , phythe. V : 799-867
Free man JA , Gear M,Pauli A,etal.” The effect of core stability training on balance and mobility in ambulant hndividuals with multiple sclerosis: amult-center series of core studies. Mult scle (2010); 16 (11) : 13,77 -83
Jeffegs I. (2002).” Develophng aprogressive core stability program", strength cond J ;, 24 : 65 – ۷۳٫
Russell WR, palfrey G.Disseminated sclerosis therapy – a progress report. Physiotherapy 1969 : 55(8) : 30610
Leeu Ndt ,(2004).” Core stability measures as risk factor for Lower extremity in athletes". Med Sciports Exere, 36 : 926 – ۳۴٫