سردبیر روزنامه رسالت با اشاره به نقش مؤثر برخی اعضای این انجمن در فتنه۸۸ خاطرنشان کرد: «برای نمونه آقای مزروعی رئیس این انجمن امروز در بلژیک پناهنده شده و جزو کارمندان بی بی سی است و فریبا داوودی مهاجر که عضو انجمن بوده این روزها ضمن کشف حجاب به خدمت ارتش رسانه ای آمریکا و اروپا درآمده اند.»
انبارلویی بر همین اساس ادامه داد: «باقی مانده این افراد نیز امروز در داخل کشور می خواهند راه دوستان خود را ادامه دهند.»
مصطفی کواکبیان رئیس شورای سیاست‌گذاری جبهه اصلاحات نیز با انتقاد از فعالیت های سیاسی در انجمن روزنامه نگاران می‌گوید: «فعالیت های سیاسی جایی در یک انجمن صنفی ندارد. در حال حاضر انجمن روزنامه های غیردولتی را داریم که سی و پنج یا شش روزنامه با گرایش های مختلف سیاسی در آن عضو هستند اما در آنجا کارهای صنفی را مدنظر داریم. هنر است فعالیت های سیاسی در قالب احزاب سیاسی صورت بپذیرند.»
مهدی فضائلی نیز در رابطه با تفکرات برخی اعضای این انجمن می‌گوید: «فعالان انجمن صنفی روزنامه‌نگاران، افراد بدنامی هستند. کسانی که در این انجمن فعال بودند طرفدار رژیم صهیونیستی بوده و رسما نظرات خود را در این زمینه نیز اعلام کرده‌اند.»
مدیرعامل مؤسسه سروش یادآور شد: «از این جهت انجمن صنفی روزنامه‌نگاران، انجمن خوش نامی نیست و چنانچه بعد سیاسی آن را درنظر بگیریم، مشاهده می‌شود که برخی از کسانی که در این انجمن نقش ایفا می‌کردند افراد بدنامی هستند.»
با این حال و با وجود اینکه پس از انحلال قانونی “انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران” که به دلیل تخلفات محرز از اساسنامه این تشکل صورت گرفت، تشکل دیگری با عنوان”انجمن صنفی خبرنگاران و روزنامه‌نگاران ایران” با کسب مجوز رسمی از وزارت کار، طی سال‌های اخیر فعالیت خود را آغاز کرده‌است، پس از انتخاب حسن روحانی به عنوان رئیس‌جمهور منتخب در انتخابات ۲۴ خرداد ۹۲، برخی افراد وابسته به انجمن صنفی منحله روزنامه‌نگاران طی نامه‌هایی سرگشاده، اصل انحلال این تشکل را انکار کرده و خواستار فعالیت مجدد آن شده‌اند.
خواسته ای که به نظر غیرقانونی می‌رسد و انجمنی که سالیان قبل بر اساس اسناد منتشره دست به خودکشی زده است، امروز به دنبال احیای مجدد است. ( پایگاه خبری تحلیلی فاطر ۲۴ تیرماه ۱۳۹۳ )
۲۳-۲- آرم انجمن
این ارم از یک مثلث وارونه تشکیل شده است که برگ زیتونی در وسط آن قرار گرفته است و نیمه راست آن حروف آرا (مخفف انجمن روزنامه نگاران ایران) است و سال تأسيس (۱۳۲۵) نوشته شده وسوی دیگر حروف انگلیسی Association of irans journalists و تاریخ میلادی تأسيس انجمن ۱۹۴۹ ذکر شده است .
( نگاهی به روند شکل گیری انجمن روزنامه نگاران ایران ، کوهستانی نژاد، مسعود ، بهار ۱۳۷۵ شماره ۲۵۵مرکز تحقیقات رسانه )
۲۴-۲- نشست تخصصی«جایگاه نظام صنفی در رسانههای ایران» (۲۱ آبان ۱۳۹۳)
دولت از تصویب پیشنویس صرف نظر کند.
نشست تخصصی «جایگاه نظام صنفی در رسانههای ایران» به کوشش دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌آموزش‌ها در بیستمین نمایشگاه مطبوعات برگزار شد. در این نشست علی صالح آبادی مدیر مسوول هفتهنامه ستاره صبح و کسری نوری سردبیر روزنامه شهروند به ایراد سخنرانی پرداختند. احسان پوری قائم مقام دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه ها به عنوان مجری این نشست حضور داشت.
کسری نوری برای جامعه مطبوعاتی کشور اظهار تأسف کرد و ادامه داد: من جمله تکراری را در همه نشست‌آموزش‌ها میگویم و آن هم اظهار تاسف عمیق برای جامعه مطبوعاتی کشور است که حساسیت خود را به سرنوشت خود از دست دادهاند. من به نیت دوستان شکی ندارم و تکلیف قانونی بر دوش آن ها گذاشته شده است اما متن این پیشنویس به شدت ناظر بر محدودیتهای بیشتر و بیشتر برای فعالان رسانه است.
او خاطر نشان کرد: واقعیت این است که مطبوعات ایران حال و روز خوبی ندارد. در این شرایط به اندازه کافی محدودیت وجود دارد. به اندازه کافی فضای ناامن و و متزلزلی در فضای مطبوعاتی وجود دارد. همچنین خودسانسوری هم در مطبوعات کشور دیده می‌شود؛ حال در چنین شرایطی با پیشنویسی مواجه می‌شویم، دارای مرزهای محدودی که اگر به تصویب برسد خطرناک خواهد شد.
سردبیر روزنامه شهروند افزود: این پیشنویس به برخورد با روزنامه‌نگاران و حذف آن ها از چرخه‌ی خبر مشروعیت میبخشد به طوری که حق اعتراض را نیز از آن ها میگیرد. در واقع صنف مطبوعاتی‌آموزش‌ها مجبور میشوند مجوزهای خود را از این بخشهایی بگیرند که محدودشان میکنند. همچنین آن ها را به سمت یک سری ملاحظاتی میبرد که پروانه فعالیت را به آن ها نمیدهند، مشکلات مطبوعات را اولویتبندی کنید.
نوری گفت: ما به هر دلیلی درب انجمن صنفی روزنامه‌نگاران را بستیم و می‌خواهیم راه دیگری را درست کنیم، اگر میتوانند همان انجمن صنفی را باز کنند تا آن که با حمایت حاکمیت برای ما پیشنویسی را ایجاد کنند. روزنامهنگاری، تنها صنفی است که طرف حسابش با حاکمیت است. آن زمان خود حاکمیت یخواهد بر تیم خبرنگاران حکومت و قضاوت کند.
سردبیر روزنامه شهروند ادامه داد: من تصور میکنم که اگر میخواهند به مطبوعات کشور خدمت کنند ابتدا یک اولویتبندی انجام دهند و ببینند مشکلات مطبوعات کشور از کجاست. سپس در نظر بگیرند که در این اولویتبندیآموزشها مطبوعات کشور در کجا قرار گرفتهاند. در ادامه نوری با اعلام آن که بهتر است با مطبوعات کشور کاری نداشته باشند، گفت: لطف کنند ابتدا درب انجمن صنفی روزنامه‌نگاران را باز کنند. هنوز هم نمیدانیم که چه کسانی این پیشنویس را نوشتهاند.
البته علت پنهانکاری را نمیدانم. اما به نظر من روح پیشنویس در جهت تهدید فضای مطبوعاتی است و اگر دوستان اصرار به تصویب این طرح دارند، ابتدا به نقدهای نوشته شده به این پیشنویس دقت کنند. وجود قانون بهتر از نبود آن است
در ادامه این نشست علی صالح آبادی با تأکید بر احترام به پیشکسوتان اذعان داشت: هر قانونی یک سری نقاط مثبت و یک سری نقاط منفی دارد. وجود قانون بهتر از نبود آن است. اما با توجه به علم هرمنوتیک که هر متنی را میخوانیم باید برداشت درستی از آن داشته باشیم، و ضمن این که من نماینده مجلس بودم و ۱۰ سالی نشریه منتشر کردم و ۱۱۰ بار هم دادگاه رفتم از روند قانون مطلع هستم. همچنین میدانم اشکالات این قوانین در کجاست و در کجا تحولاتی صورت گرفته است. یک سری از این قوانین برای پیش از انقلاب بود و پس از انقلاب نیز برای بسیاری از بخش‌آموزش‌ها آسان گرفته شده بود و محدودیتی وجود نداشت. اما رفته رفته این نگرانیهای موجود در افراد و دغدغههای آن ها باعث شد تا محدودیتهایی را در قانون ایجاد کنند. مدیر مسوولان بیشترین نقش سانسورچی را دارند.
آخرین نظرات